Öylesine

Bazı acılar var ki hayatta, seni hiç terk etmeyecek gibi geliyor insana. Yıllar geçse de kabuk bağlamayacak gibi. Her hatırladığında tekrar acıtacak gibi. Öyle bir duygu ki bu, insanın  korkular yer değiştiriyor adeta. Önceden “yoksa şiir yazamayacak mıyım” korkusu, “yoksa bir şiir mi geliyor” korkusuyla yer değiştiriyor. Bu duygu bir girdap gibi içine çekiyor insanı. Sanki tüm yaşam enerjini alırmışcasına. Keşkelerin, acabalerın, belkilerin olmadığı bir acı bu. Belki de o nedenle; içine o kadar çok işliyor. İstediğin kadar meşguliyet bul kendine, istediğin kadar doldur kafanı. O ne yapıp edip, gösteriyor kendisini. Gösterdiğinde de bir fırtına gibi yıkıp geçiyor seni. Bir girdabın içindesin, sen aynı olayların tekrar tekrar yaşandığını sanıyorsun ama, merkezine çekiyor seni yavaş yavaş, hissettirmeden.