Aklım yok desede,gönlüm var der.
Ama aklım sesli konuşur,gönlüm sessiz.
Aklım gitme desede,gönlüm git der.
Ama aklım ayaklarımı yürütür,gönlüm yürütemez,
Aklım sevmiyor desede,gönlüm seviyor der.
Ama aklım emindir,gönlüm kararsız.
Aklım başkasını sev desede,gönlüm sevmez.
Ama aklım yüreğime söz geçiremez,gönlüm tam hakim.
Aklım ömrün uzun desede,gönlüm kısa der.
Ama aklım yüreğime söz geçiremez,gönlüm tam hakim.
Aklım unut desede,gönlüm unutmaz.
Ama aklım yüreğime söz geçiremez,gönlüm tam hakim.
Barış AKDEMİR
Şubat 2008
tebrikler barış…
Halil Cibran’ı bilir misin Barış bilmem ama dizelerin o tadı veriyor insana…Yazmayı hep içsel bir yolculuğa benzetirim.ve bu yolculuk bu hayatta çok güzel yer ediyor…kalemin güçlü olsun hep:)